Komend weekend 5 en 6 mei komen de bewoners van Purmer 1, Purmer 2 en de eerlijke vinder Purmer 3 uit Lelystad-Haven in het programma De Mediator met Klaas Wilting op TV Flevoland

Zaterdag 5 en zondag 6 mei. de Tv Mediator door Klaas Wilting in een eindeloze strijd tussen gemeente en burger

Tijdens deze uitzending zult u zien dat er geen enkele sprake is van mediation. Net als in andere zaken binnen de gemeente Lelystad waarbij de gemeente betrokken is weigert de gemeente Lelystad alle medewerking. Dit in tegenstelling tot andere gemeentes uit de Flevopolder.

xe2x80x98Waarom?xe2x80x99 vraag je je dan af.
Waarom verschuilt de gemeente Lelystad zich achter een muur van juristen.
Hebben zij misschien iets te verbergen?
Op deze vraag weet ik het antwoord al!! U toch ook?
Is het de mediation?
Nee, mediation, daar doen zij zelf wel aan mee, maar dan wel mediation achter gesloten deuren in een duur hotel. En de mediator? Die wordt betaalt door de gemeente zelf.

Hoe zit het nu met mediation (onder normale omstandigheden)
Normaal stemmen alle partijen in met mediation en worden alle kosten evenredig door alle partijen die aan deze mediation deelnemen gedragen. M.u.v. het TV programma xe2x80x98de mediatorxe2x80x99, waarbij de filmproducent alle kosten vergoed. Omdat de filmproducent zelf geen partij is in deze zaken is er geen vuiltje in de lucht. Dit in tegenstelling tot de gemeente Lelystad die wel degelijk partij is in de zaak waar het hier om draait. Maar een verzoek tot onafhankelijke mediation onder het toezicht van u als burger dat kan er bij de gemeente Lelystad niet in.

Een ander belangrijk punt van mediation is de vrijwilligheid.
Indien een der parijen om wat voor reden dan ook zegt niet verder te willen gaan, dan stopt de mediation en gaat de zaak terug naar de oorsprong zoals hij was ten tijde van de aanvang van de mediation. Dit zijn afspraken die aan het begin van de mediation met alle partijen worden besproken en vastgelegd. Als de mediation slaagt, dan wordt door alle patijen een vaststellingsovereenkomst getekend.

Maar wat is er dan zo bijzonder in deze zaak?
En waarom doet de gemeente Lelystad zo moeilijk?

Op 16 maart 2000 hebben bewoners aan de Purmer een voetpad die toegang gaf tot een achtergelegen kinderspeelplaats en tevens de enige veilige doorgang in deze omgeving was voor kinderen om naar school te gaan, illegaal afgesloten.  Nog dezelfde dag heeft een buurtbewoonster de gemeente verzocht hier tegen op te treden. Al zeer snel kwam de heer Pepping van de gemeente Lelystad naar buiten met het bericht dat hij hier niets aan kon doen. Later zal blijken dat het niet een kwestie van kunnen maar een duidelijk voorbeeld van niet willen is. Iets waar sommige ambtenaren erg goed in zijn.
Omdat ik zelf een andere mening was toegedaan heb ik de zaak van deze buurtbewoonster op mij genomen en heb letterlijk alle zeilen moeten bijzetten. En waar je dan als burger tegenaan loopt is met geen pen te beschrijven. Stukken verdwijnen in de grijze laden van onze ambtenaren (de prullenbak) of  komen na vele maanden weer tevoorschijn nadat er intern een onderzoek wordt ingesteld. Termijnen waarbinnen het college moet reageren of beslissen werden altijd overschreden. En als je daar dan maar lang genoeg op bleef aandringen dan werd er excuses aangeboden (nou mijn zolder ligt vol met excuses) van de gemeente Lelystad. Jammer dat het niets oplevert. Las ik laatst in een persbericht dat de gemeente 10 Euro betaald als ze hun termijnen van bijv: 6 weken niet nakomen. Hoe zit het dan met zaken die na 6 xc2xbd  jaar nog steeds niet zijn opgelost?  De gemeente bleef volharden in hun strijd met de melding dat zij er niets aan konden doen, omdat het voetpad in de zin van de wegenwet geen openbare weg zou zijn. Na diverse rechtzaken en toespraken voor de gemeenteraad, waarin ik zelf het voortouw heb genomen, (gesteund door veel buurtgenoten) heeft de Raad van State verklaard dat het voetpad onder artikel 4 lid 1 sub II van de wegenwet wel degelijk een openbare weg is, en dat de gemeente bevoegd (gehouden) is tot handhavend optreden.

Eindelijk was het dan zo ver. 2004. Nog even de ambtenaren wakker schudden en het probleem zou worden opgelost. Tenminste, zo had het kunnen zijn. Maar kennelijk hadden onze ambtenaren een ander idee. Zoeken, praten, debatteren en opnieuw zoeken. Net zolang tot zij een maas in de wet zouden vinden om hun vrienden te steunen in hun illegaal handelen.
Vriendjespolitiek en corruptie, andere woorden kan ik hier niet voor bedenken.
En gevonden hebben onze ambtenaren het. Onttrekking aan de openbaarheid. Als u dat doet en u slaagt hierin dan heeft meneer Koeree (de eerlijke vinder) geen enkel recht van spreken meer. Is de gemeente voor u ook zo meedenkend? Of is dit alleen weggelegen voor bepaalde personen?
Ik weet opnieuw het antwoord. U toch ook?
De gemeente zag mij als enkel individu die in zijn eentje de gemeente en deze bewoners bleef lastig vallen. Althans, dat was waar onze ambtenaren van droomden. Die ene persoon die zullen we wel even de oren wassen. Zelfs na een uitspraak van de Raad van State.
Maar alleen was ik zeker niet:
In 2000 ontving ik de steun van ruim 100 buurtbewoners.
In 2005 hebben ruim 120 bewoners een brief veilig naar school ondertekend, waarin zij bezwaar maakte tegen deze illegale afsluiting en onttrekking aan de openbaarheid van dit voetpad. En zo werd deze actie eveneens gesteund door de wijkraad 3VO en een aantal lokale politieke partijen. Ondanks deze overweldigende meerderheid bleef de gemeente mij als individu (stuk vuil) behandelen. En niet alleen de gemeente, maar zelfs de commissie bezwaarschriften heeft een enorme partij boter op zijn hoofd.
Een voorbeeld:
Er is een ambtenaar die op eerlijke wijze naar buiten brengt hoe de vork nu werkelijk in de steel zit en zet zijn verklaring op papier. Overigens een verklaring die van groot belang was in de uitspraak van de Raad van State.
De voorzitter (commissie bezwaar): (letterlijk)
Toch wel fijn als uw eigen mensen dergelijke verklaringen op papier zetten.
Heer Pepping:
Ja daar zijn we ook helemaal niet blij mee.
Voorzitter:
Maar u weet wel wat u daar aan moet doen.
Heer Pepping:
Ja, dat komt wel goed.
En bij deze commissie moet u bezwaar maken als u het met een beslissing van het college niet eens bent.

De gemeenteraad

Het zal een jaar geleden zijn dat de gemeenteraad het verzoek kreeg van de bewoners om het illegaal afgesloten voetpad te ontrekken aan de openbaarheid. Alle stukken waren rond en de datum stond vast.
Ik was zelf  aanwezig bij de raadsvergadering om aan te horen  hoe de gemeenteraad zou beslissen (advies uit brengen) aangaande het verzoek van mijn buren om het voetpad aan de openbaarheid te onttrekken. Echter bleek het punt te zijn verdwenen van de agenda. Verbaasd vroeg een lokale partij aan de voorzitter:
Meneer de voorzitter; hoe zit het met het agendapunt over het voetpad Purmer. Het werd even stil. De voorzitter vroeg aan de toenmalige wethouder Mattie hoe het hiermee zit. Hierop antwoordde de wethouder met; alle partijen hebben ingestemd met mediation.
Ik zelf stond perplex op de tribune gebaren te maken in die trend van ik weet van niets, terwijl ik zelf de eisende partij in deze langlopende zaak was. Maar ja, als burger mag je niets zeggen tijdens zoxe2x80x99n vergadering. Maar dit was zeker niet de eerste leugen van de gemeente (de wethouder) in het openbaar. Jammer dat de raadsvergaringen toen nog niet waren te volgen via internet. Dan hadden we de band even terug kunnen  spoelen.

Mediatio
n

Mediation wordt veelal toegepast om zonder tussenkomst van een rechter een geschil op te lossen. In deze zaak was hier geen sprake van omdat het hoogste orgaan (Raad van State) al had beslist. Bovendien was er van onze kant uit geen enkel risico met het verzoek om het voetpad aan de openbaarheid te ontrekken in het kader van belangen afweging. Immers zou de gemeenteraad hier over moeten stemmen, en ik ga er van uit dat deze raad nimmer zal kiezen voor het belang van twee bewoners tegenover 120 buurtbewoners en meerdere organisaties.

Ondanks alle leugens van het college heb ik tegen adviezen in besloten om in te stemmen met mediation onder de uitdrukkelijke voorwaarden dat:

Er een onafhankelijk ambtenaar uit een Andere gemeente deze zaak zou behartigen uit naam van de gemeente Lelystad (er werd gesproken over een ambtenaar uit Dronten)
Er zou op ieder moment door iedere deelnemer gestopt kunnen worden met de mediation, waarna de zaak terug zou gaan naar de oorsprong voor aanvang van de mediation. We hebben het dan over een beslissing die de gemeenteraad zou nemen op het verzoek tot onttrekking aan de openbaarheid. (dit is overigens een standaard regel die ik nog eens uitgebreid naar voren heb gebracht omdat wij al zo sterk stonden in deze zaak).

De mediation zelf

De ambtenaar was tegen de afspraak in een ambtenaar van de gemeente Lelystad die volgens de mediator geen kennis had van deze zaak. Of dit klopt kan ik niet beoordelen, echter was deze ambtenaar niet bevoegd om te beslissen. Hij moest voor elk onderdeel toestemming vragen aan zijn meerdere op het gemeentehuis, waarbij ik zeker weet dat deze wel bekend was met deze zaak en mijns inziens wel vooringenomen. Dit is in strijd met de gemaakte afspraak. Uiteindelijk zou de mediation het gewenste resultaat met zich meebrengen aangaande de heropenstelling van het voetpad in een iets gewijzigde vorm. Hierbij zou de bewoner van Pumer 2 de garage welke ten dele op de openbare weg was gebouwd met steun van de gemeente (na de uitspraak Raad van State) ongewijzigd mogen behouden. Ook het deel van het voetpad waarvoor zij verantwoordelijk was mocht zij behouden. De bewoners van  Purmer 1 heeft een extra stuk grond moeten inleveren om het stuk van Purmer 2 ongemoeid te laten. Ter compensatie werd de bewoner van Purmer 1 een stuk grond aangeboden van de kinderspeelplaats achter het perceel. Het voetpad zou zo in eigendom komen van de gemeente Lelystad. De kosten voor aanpassing (schuttingen e.d.) en grondoverdracht zou door de gemeente worden geplaatst en bekostigd. Bovendien kregen beide bewoners een vergoeding van 2000 Euro. En waarvoor? Omdat zij toe laat dat er bewoners langs hun peceel lopen. langslopen over grond van de gemeente.
Ik zelf kreeg geen cent van de gemeente. Dit terwijl ik zelf enorm veel geld, tijd en energie heb moeten steken in deze zaak omdat de gemeente de zaak ruim zes en een half jaar heeft lopen rekken.
Dit in tegenstelling tot de vergoeding die deze bewoners hebben gekregen van de gemeente voor ??? illegaal handelen ??? Voor mij was alles duidelijk. De mediation klopte van geen kant. Het zal u dan ook niet verbazen dat ik de mediation stopgezet had. Maar de gemeente en de overige bewoners gingen gewoon verder. Verder met het belonen van hen die illegaal hebben gehandeld.

Bij mij komen mijn nekharen overeind zoals een ambtenaar van de gemeente Lelystad uit zijn stoel overeind komt bij het horen van mijn naam.

Ik ben benieuwd wat u van deze zaak vind?
En nog meer benieuwd ben ik of de gemeenteraad hiervan op de hoogte is?
En hoe zal de gemeente reageren als wij met zijn allen de gemeente vragen om een vergoeding van 2000 Euro omdat er bij ons ook dagelijks mensen langs ons perceel lopen?

Ik heb het al eens eerder geroepen tijdens het spreekrecht op een vergadering van de gemeenteraad en het Opiniplein;  een zaak die behoorlijk stinkt

We praten hier wel over gemeenschapsgeld. Geld wat u aan deze gemeente moet afdragen.

Ik hoef u niet te vertellen wat deze zaak inmiddels gekost heeft en wat hij nu nog gaat kosten,
want klaar ben ik nog lang niet met onze ambtenaren.

Kijk dus komend weekend 5 en 6 mei naar de Mediator met Klaas Wilting op TV Flevoland.
Kijk ook op voetpad Purmer Voetpad Purmer  (elders op dit web-log)
Of op de nieuwe site  gemeente Lelystad . info